- obpleo
- opplĕo ( obp- ), ēvi, ētum, 2, v. a. [obpleo, plenus], to fill completely, to fill up, fill (class.).I.Lit.: saucii opplent porticūs, Enn. ap. Cic. Tusc. 2, 16, 38 (Trag. v. 16 Vahl.): ager oppletus imbrium fremitu, Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 1, 12 (Trag. v. 196 Vahl.):B.
oppleta tritici granaria,
Plaut. Truc. 2, 6, 42:aedis spoliis,
id. ib. 2, 6, 41; Varr. R. R. 1, 8, 5:nives jam omnia oppleverant,
Liv. 10, 46.—Transf.:II.alienus odor nares opplet,
Varr. R. R. 3, 4, 3.—Trop.:jam opplebit auris meas sua vaniloquentia,
Plaut. Rud. 4, 1, 14:haec opinio Graeciam opplevit,
Cic. N D. 2, 24, 63:mentes angustae, oppletae tenebris ac sordibus,
id. Red. in Sen. 4, 10.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.